در واقع مهم نيست كه شما از ويندوز ۷ استفاده ميكنيد يا ويندوز ۸ يا ۱۰، آنچه كه حائز اهميت است، اين كه از نسخهي ۳۲ بيتي ويندوز استفاده ميكنيد يا از نسخهي ۶۴ بيتي؟ همهي نسخههاي ۳۲ بيتي ويندوز ميتوانند به راحتي برنامههاي تحت DOS را اجرا كنند. اما نسخهي ۶۴ بيتي براي اجراي اين قبيل برنامهها، نياز به تغييراتي جزئي دارد.
اگر از نسخهي ۶۴ بيتي ويندوز استفاده ميكنيد، اين فرصت براي شما نيز وجود دارد تا بتوانيد برنامههاي تحت داس را در ويندوز اجرا كنيد. ابتدا روي start راست كليك كرده و System را انتخاب كنيد. در پنجرهي نمايش داده شده System type را بررسي كرده و اطمينان حاصل كنيد كه نسخه ويندوز، ۶۴ بيتي است.
x32-or-x64
ويندوز ۳۲ بيتي
در ويندوزهاي ۳۲ بيتي تنها كافي است كه برنامهي تحت داس را همانند ساير فايلهاي ويندوز اجرا كنيد. (اين برنامهها داراي پسوند EXE. يا COM. هستند) اولين باري كه برنامهي تحت داس را اجرا ميكنيد، پنجرهاي نمايش داده خواهد شد. همانطور كه از متن اين پنجره نيز مشخص است، شما براي اجراي اين برنامه به ويژگي با نام NTDVM نياز دارد. روي گزينهي install this feature كليك كنيد. پس از نصب اين ويژگي، برنامه شما لود خواهد شد.
زماني كه نصب اولين برنامه به اتمام رسيد، لازم نيست براي نصب ساير برنامهها اين مراحل را مجددا تكرار كنيد و ويندوز ميتواند برنامههاي تحت داس را اجرا كند.
ويندوز ۶۴ بيتي
اگر از نسخه ۶۴ بيتي ويندوز استفاده ميكنيد، به برنامهاي نياز داريد تا بتواند سيستم عامل داس را در يك ماشين مجازي، درون ويندوز اجرا كند. البته نگران نباشيد، اين كار آنچنان كه به نظر ميرسد سخت نيست.
تنها كافي است برنامهي vDos را دانلود و نصب كنيد. به صورت پيش فرض، اين برنامه در درايو C ذخيره ميشود (C:vDOS) اما توصيه ميكنيم كه در ابتدا يك پوشه جديد در Documents بسازيد و سپس برنامه را در اين پوشه نصب كنيد. بدين ترتيب، از تمامي فايلها و اطلاعات سيستم عامل DOS، نسخهي پشتيبان تهيه خواهد شد و از آنها در برابر خطرات احتمالي محافظت ميشود.
VDOS installation
شايد بپرسيد چرا اين موضوع اهميت دارد؟ vDos از پوشهاي كه حاوي برنامه vDos است، به عنوان يك درايو :C مجازي استفاده ميكند. هر فايلي كه در محيط DOS به آن دسترسي داريد يا آن را ايجاد كرده و يا تغيير دادهايد، در اين پوشه باقي خواهد ماند.
وقتي VDOS را لود كنيد، محيط DOS، در يك پنجرهي مجزا نمايش مييابد. شما بايد براي اجراي برنامه پايگاه داده، يكي از كليدهاي صفحه كليد و براي خارج شده از آن كليد صفر را بزنيد تا بتوانيد به محيط داس دسترسي پيدا كنيد.
0708-x32-running-program-100666824-large
اگر اندازهي پنجرهي VDos خيلي بزرگ است و موجب ناراحتي شما ميشود، ميتوانيد با فشار دادن كليدWin-F11 آنرا كوچك كنيد. در صورتي كه اندازه پنجره بيش از حد كوچك شده، ميتوانيد با زدن كليد Win-F12 آنرا مجددا بزرگ كنيد.
پيشنهاد ميكنيم فايل Getting Started.pdf ويندوز را مطالعه كنيد. اگر به اطلاعات بيشتري در مورد اين برنامه نياز داريد، عبارت help را در C:> DOS prompt، تايپ كنيد.
كاربران سيستم عامل maغير مجاز مي باشد اپل هم مانند ويندوزهاي شركت مايكروسافت ميتوانند زبان سيستم خود را تعويض كرده و منطقهي زماني مختلفي را براي دستگاه اپلي خود تعيين كنند. پس از انجام اين تغييرات، همهي موارد مربوط به زبان، ارز رايج، قالب تاريخ و... طبق خواستهي شما نمايش داده خواهد شد.
تنظيمات زبان و منطقهي زماني موجود در سيستم عامل maغير مجاز مي باشد، براي انجام برخي از كارها مفيد خواهد بود. حتي در صورتي كه مايل به تغيير زبان رايانهي خود نباشيد، موارد جالبي در اين بخش از تنظيمات وجود دارد كه ميتوانيد به منظور برخورداري از قالبهاي منطقهاي از آن استفاده كنيد. همراه ما باشيد تا روش انجام اين تنظيمات را تشريح كنيم.
براي شروع كار بايد به صفحهي Language & Region در بخش System Preferences سيستم عامل مك اواس مراجعه كنيد.
تغيير زبان و منطقه زماني maغير مجاز مي باشد
همانطور كه گفتيم، تنظيمات بخش Language & Region اجازهي كنترل زبان منويها و پنجرههاي محاورهاي سيستم عامل را به علاوهي قالب تاريخ، زمان و ارز رايج منطقهي زماني مشخص شده را به كاربران ميدهد.
تغيير زبان و منطقه زماني maغير مجاز مي باشد
اگر قصد اضافه كردن زبان خاصي به سيستم داريد، روي علامت “+” واقع در بخش زيرين زبانهاي ترجيح داده شده (preferred languages) كليك كنيد.
تغيير زبان و منطقه زماني maغير مجاز مي باشد
حالا ميتوانيد زبان مورد نظر خود را با فشردن دكمهي add به فهرست زبانهاي ترجيحي خود اضافه كنيد.
تغيير زبان و منطقه زماني maغير مجاز مي باشد
پس از انتخاب زبان دوم، بلافاصله يك كادر محاورهاي ظاهر ميشود كه انتخاب زبان اصلي رايانه را از كاربر درخواست ميكند.
تغيير زبان و منطقه زماني maغير مجاز مي باشد
همچنين در هر زمان ميتوانيد پس از جواب دادن به درخواست سيستم، ترتيب قرارگيري زبانها را با كليك و جابهجا كردن آنها تعيين كنيد. در اين حالت زباني كه در ابتداي فهرست قرار داشته باشد، به عنوان زبان اصلي سيستم عامل در نظر گرفته خواهد شد.
تغيير زبان و منطقه زماني maغير مجاز مي باشد
پس از تغيير زبان سيستم، نيازمند راهاندازي دوبارهي رايانه خواهيد بود. براي مثال اگر زبان سيستم خود را به فرانسوي تغيير دهيد، پس از راهاندازي رايانه همهي بخشهاي سيستم عامل به زبان فرانسوي نمايش داده خواهد شد.
تغيير زبان و منطقه زماني maغير مجاز مي باشد
حالا ميخواهيم در مورد تغيير منطقهي زماني صحبت كنيم. براي مثال اگر منطقهي خود را به كشور يونان (Greece) تغيير دهيد، همانطور كه در بخش پاييني تصوير زير مشاهده ميكنيد، منطقهي زماني و ارز رايج دستگاه هم به صورت خودكار تنظيم خواهد شد.
تغيير زبان و منطقه زماني maغير مجاز مي باشد
از سوي ديگر اگر آفريقا را انتخاب كنيد، مشاهده خواهيد كرد كه ارز رايج و قالب تاريخ دوباره تنظيم شده و از زمان ۲۴ ساعته استفاده خواهد شد.
تغيير زبان و منطقه زماني maغير مجاز مي باشد
حال، در همان بخش Language & Region روي دكمهي “...Advanced” واقع در گوشهي پاييني سمت راست كليك كنيد تا وارد قسمت گزينههاي پيشرفته (advanced options) شويد. گزينههاي پيشرفته اجازهي تغيير عناصر مربوط به تنظيمات منطقه را بدون تغيير همهي موارد به منطقهي زماني جديد، به كاربر ميدهد.
تغيير زبان و منطقه زماني maغير مجاز مي باشد
براي مثال، اگر تمايلي به تغيير منطقهي جاري نداريد اما قصد تغيير نحوهي نمايش تاريخ از حالت سال/ماه/روز به سال/روز/ماه را داريد، ميتوانيد از اين بخش استفاده كنيد.
تغيير زبان و منطقه زماني maغير مجاز مي باشد
براي انجام اين كار، در برگهي Dates به بخش مربوطه مراجعه كرده و جاي روز و ماه را با كليك و كشيدن آن، جابهجا كنيد. پس از اتمام كار روي دكمهي OK كليك كنيد.
تغيير زبان و منطقه زماني maغير مجاز مي باشد
كشيدن عناصر فقط يكي از راههاي تغيير تنظيمات است. علاوهبر آن، ميتوانيد روي فلشهاي كنار هر عنصر كليك كنيد تا بتوانيد تنظيمات ديگري را اعمال كنيد.
تغيير زبان و منطقه زماني maغير مجاز مي باشد
براي مثال، در صورتي كه قصد تغيير قالب نمايش نام ماههاي سال از حالت كامل به حالت كوتاه شده را داشته باشيد، ميتوانيد با كليك روي فلش مربوطه، نام ماه را از January به Jan يا J تغيير دهيد. باز هم پس از اعمال تنظيمات مورد نظر بايد دكمهي OK را بفشاريد. در صورتي كه از تنظيمات اعمال شده راضي نبوديد، ميتوانيد با كليك روي دكمهي Restore Defaults واقع در گوشهي پاييني سمت چپ، همه چيز را به حالت اوليهي خود بازگردانيد.
تغيير زبان و منطقه زماني maغير مجاز مي باشد
با فراگيري مطالب اين مقاله، در دفعات بعدي كه قصد استفاده از قالب نمايش تاريخي كه در انگلستان استفاده ميشود را داشتيد يا اگر به مناطق ديگر سفر كرديد، به راحتي ميتوانيد تنظيمات مربوط به زبان و منطقهي زماني را در سيستم عامل رايانهي مك خود اعمال كنيد.
لطفا تجربيات خود را در اين زمينه با ما به اشتراك بگذاريد.
پردازنده ۲ هستهاي، ۴ هستهاي، ۶ هستهاي يا حتي پردازنده با هستههاي بيشتر در بازار يافت ميشوند. در بسياري از كامپيوترها و حتي ابزارهاي موبايل، تعداد هستههاي بيشتر، به يك عامل مهم در فروش محصولات تبديل شده است و كاربران ترجيح ميدهند تا دستگاهي را تهيه كنند كه به پردازنده با هستههاي بيشتر مجهز شده باشد. در نگاه كلي، تعداد هستههاي بيشتر به معني قدرت پردازش بالاتر است. هرچند اين عبارت هميشه صادق نيست، اما در معماري و طراحي يكسان، هر چه تعداد هستهها افزايش يابد، قدرت پردازشِ پردازنده بيشتر ميشود.
پردازندهي مركزي يا CPU وظيفهي محاسبهي دستورات را برعهده دارد. هر CPU ميتواند بصورت همزمان يك تسك يا كار را پردازش كند. در قديم كامپيوترهايي كه نياز به قدرت پردازش بالاتر داشتند از چند CPU بر روي يك مادربرد بهره ميبرند. در اين حالت، مصرف انرژي افزايش مييافت و ارتباط بين CPUها با تاخير قابل ملاحظهاي انجام ميشد. همچنين براي آنكه پردازندههاي مختلف بتوانند به حافظهي رم و ديگر اجزاء سختافزاري بصورت مشترك دسترسي داشته باشند، به قطعات بيشتر از آنچه در مادربردهاي معمولي استفاده ميشد، نياز خواهيم داشت كه خود باعث افزايش هزينه مادربردها ميشد.
در همين راستا توليدكنندگان پردازنده به فكر ساخت CPUهايي افتادند كه به چند هسته مجهز باشند تا هر كدام بتوانند نقش يك CPU مستقل را ايفا كرده و يك تسك را پردازش كنند. به عنوان مثال تصور كنيد كه قرار است عمليات رياضي زير توسط يك پردازندهي تك هسته محاسبه شود:
2x20x60x187
در اين حالت پردازنده ابتدا ۲ را در ۲۰ ضرب كرده و سپس حاصل را در ۶۰ ضرب كرده و نتيجه را در ۱۸۷ ضرب ميكند.
2x20
40x60
2400x187
اما يك پردازندهي دو هستهاي ميتواند دو عمليات اول را همزمان پردازش كرده و سپس عمليات سوم را پردازش كند. اين كار كه Parallelization يا پردازش موازي نام گذاري شده، باعث ميشود تا سرعت اجراي دستورات بيشتر شود.
حالا در نظر بگيريد كه برنامههاي پيچيده بتوانند دستورات بسيار زياد خود را بين چند هسته تقسيم كرده و همزمان به پردازش آنها بپردازد. نرمافزارهايي مانند ويراستارهاي ويديو، فشردهسازهاي فايل يا حتي آنهايي كه عمليات رمزگشايي را انجام ميدهند جزو مواردي هستند كه استفاده از پردازش موازي در سرعت اجراي دستورات آنها بسيار تاثير گذار است.
چرا تعداد هستههاي CPU به اندازهي GPU نيست؟
حال اين سوال مطرح ميشود كه اگر پردازش موازي باعث افزايش سرعت ميشود چرا CPUها مثل GPUها از چندين هسته بهره نميبرند؟ GPUها نيز وظيفهي پردازش امور را برعهده دارد اما اين پردازندهها از چندين هسته بهره ميبرند. به عنوان مثال كارت گرافيك قدرتمند GeForce 1080 انويديا از ۲۵۶۰ هسته بهره ميبرد اين در حالي است كه CPU كامپيوترهاي دسكتاپ حداكثر ۱۰ هسته دارند.
GPU / CPU
بيشتر بخوانيد:
تفاوت بين CPU، GPU و APU چيست؟ هر كدام چه مأموريتي دارند؟
هرچند GPU تعداد هستههاي به مراتب بيشتري نسبت به CPUها دارند، اما اين هستهها، بسيار ضعيفتر بوده و با فركانس پايينتري كار ميكنند. پاسخ كوتاه به اين پرسش اين است كه GPU يا پردازنده گرافيكي همانطور كه از نامش پيدا است براي پردازش امور مرتبط با گرافيك مانند رندر تصاوير بازيها يا نرمافزارهاي سه بعدي يا اديت ويديو بكار ميروند. اما در عوض CPU قادر به انجام پردازشهاي مختلف براي امور گوناگون است. اموري كه براي پردازش به GPU سپرده ميشوند، عموما امكان خرد كردن آنها و پردازش موازي گستردهشان وجود دارد. حتي در بازيها نيز بعضي از امور مانند هوش مصنوعي توسط CPU پردازش ميشود چرا كه هستههاي ضعيف GPU قادر به پردازش تسكهاي بزرگ و پيچيدهي مربوط به هوش مصنوعي نيستند و از طرفي خرد كردن اين دستورات در چندين تسك كوچك نيز كار دشواري است.
پس پردازندههاي گرافيكي براي انجام امور مرتبط با تصوير و گرافيك طراحي شدهاند و اين دست از امور به شكل سادهتري قادر به خرد شدن و پردازش موازي بين هستههاي زياد هستند اما در عوض CPU براي پردازش طيف وسيعتري از امور طراحي شده است و در عوض دستورات پردازش شده توسط CPU سختتر خرد ميشوند. براي درك بهتر اين موضوع ويديو كوتاه انويديا در اين باره را تماشا كنيد:
فناوري Hyper Threading
اين فناوري كه توسط اينتل توسعه داده شده امكان اجراي تسكهاي همزمان بيشتر در پردازنده را ميسر ميكند. هايپر-تردينگ اولين بار در سال ۲۰۰۲ و به همراه Pentium 4 HT معرفي شد. پنتيوم ۴ تنها يك هسته داشت و قادر به اجراي همزمان يك دستور بود؛ اما به كمك فناوري هايپر-تردينگ در نسخهي HT اين پردازنده، امكان اجراي همزمان دو دستور فراهم شد.
Hyper Threading
در فناوري هايپر-تردينگ دو يا چند هستهي منطقي به ازاء هر هستهي فيزيكي ايجاد ميشود و رفتار سيستمعامل با اين هستههاي منطقي درست مثل هستههاي فيزيكي است. به اين ترتيب تسكها بصورت موازي پردازش شده و پردازنده با توان بيشتر شروع به پردازش امور ميكند. در واقع پردازنده، به نوعي سيستمعامل را فريب و به كمك مكانيزم خاصي پردازش موازي را در هر هسته شكل ميدهد. در اين حالت منابع پردازنده به دو بخش تقسيم ميشوند. اگر يكي از هستههاي مجازي پردازش تسك مورد نظر خود را به پايان برساند و به حالت انتظار برود، منابع در دسترس آن به پردازش سريعتر تسك موازي آن به هستهي مجازي ديگر قرض داده ميشود. در اكثر شرايط فناوري هايپر-تردينگ به خوبي شرايطي كه پردازنده دو برابر هسته داشته باشد كار ميكند.
پردازندههاي جديد امروزي نه تنها از چند هسته بهره ميبرند بلكه فناوري Hyper-Threading را نيز دارند. در اين حالت مثلا پردازندهي دو هستهاي با فناوري هايپر-تردينگ همچون پردازندهي ۴ هستهاي در سيستمعامل شناخته ميشود.
پردازندههاي چند هستهاي
پردازندههاي اوليه تنها يك هسته داشتند. اين بدين معني است كه هر پردازنده تنها يك واحد پردازش مركزي داشت. براي افزايش بازده و قدرت پردازنده، توليدكنندگان به فكر افزايش هستهها در CPU افتادند. در همين راستا پردازندههاي دو هستهاي توليد شدند كه در واقع دو واحد پردازش مركزي داشتند و سيستمعاملها نيز آنها را دو پردازنده مستقل ميديدند و تسكها را بصورت موازي به آنها ارسال ميكردند.
برخلاف فناوري هاپير-تردينگ در اين حالت دو هستهي فيزيكي وجود دارد كه همچون دو CPU مستقل عمل ميكنند با اين تفاوت كه هر دو CPU در دل يك تراشه قرار دارند. نزديك شدن هستهها به يكديگر ارتباط بين آنها را سريعتر كرده و دسترسي آنها به المانهاي ديگر پردازنده مانند حافظههاي كش و غيره را تسريع ميكند.
امروزه پردازندههاي ۴ هستهاي، ۸ هستهاي، ۱۶ هستهاي يا حتي ۲۲ هستهاي نيز وجود دارد و اكثر آنها نيز از فناوري هايپر-تردينگ يا فناوري مشابه آن پشتيباني ميكنند كه باعث ميشود تعداد هستههاي منطقي و فيزيكي آنها به ۸، ۱۶ يا ۳۲ يا ۴۴ هسته افزايش يابد. مزيت اصلي افزايش هستهها در يك پردازنده آن است كه نيازي به استفاده از ۴ يا ۸ سوكت در يك مادربرد نيست و همچنين ارتباط بين هستهها به مراتب بهينهتر انجام ميشود.
AMD CPU
توليدكنندگان عموما هستههاي پردازنده را در يك IC مجتمع ميكنند و از اين چيپ به عنوان مالتيپراسسور يا CMP ياد ميشود. پردازندهي چند هستهاي ميتواند بسته به معماري آن به شكل متفاوتي به منابع پردازنده دسترسي داشته باشند. به عنوان مثال در بعضي از معماريها هر كدام از هستهها حافظهي كش خود را دارند و برخي نيز از حافظهي كش مشترك بهره ميبرند. برخي از آنها روشهاي متفاوتي براي ارتباط بين هستهها و ارسال پيام به يكديگر دارند و نحوهي دسترسي آنها به حافظهي رم نيز متفاوت است. شبكه با توپولوژيهاي متفاوتي نيز براي ارتباط بين هستهها مانند باس، رينگ و غيره به كار گرفته ميشود.
بيشتر بخوانيد
بررسي عميق معماري big.LITTLE آرم
هستهها در پردازندههاي چند هستهاي ميتوانند همگن يا ناهمگن باشند. در پردازندههاي همگن تمام هستهها دقيقا يكسان هستند. اما در پردازندههاي چند هستهاي با هستههاي ناهمگن، ممكن است هستههاي متفاوتي داشته باشند. مثلا در معماري big.LITTLE كه توسط آرم توسعه داده ميشود دو جفت هسته با معماري كاملا متفاوت استفاده ميشود.
در نظر داشته باشيد كه بازدهي حاصل از پردازش چند-هستهاي به الگوريتمهاي نرمافزاري، نحوهي خرد كردن دستورات و موازيسازي بستگي دارد. به طور مشخص بسياري از اپليكيشنهاي فعلي قادر به موازي سازي دستورات نيستند و نميتوانند آنها را به دستورات كوچكتر خرد كرده و از تمام هستهها بهره ببرند. به عنوان مثال برخي از بازيها نميتوانند بخشهايي كه توسط CPU پردازش ميشود را بصورت موازي پردازش كنند. دليل اين موضوع نيز آن است كه برخي از دستورات بايد پشت سر هم و پس از پردازش بخش اول انجام شوند و همچنين بعضي نيز در شرايط خاصي شكل ميگيرند مانند پاسخي كه هوش مصنوعي در اثر انجام كار غير منتظره از سمت گيمر بايد انجام دهد.
با اين حال برخي از توليدكنندگان بازيهاي ويديويي مانند Remedy, Valve, Epic Games و يوبيسافت، از موتورهايي براي توليد بازيهاي خود استفاده ميكنند كه از پردازش موازي پشتيباني ميكنند و البته هنوز هم بخشهايي از برنامه تنها فقط از طريق يك هسته پردازش ميشوند.
اما اگر نرمافزاري به خوبي از پس موازيسازي برآيند، عملكرد آن به ميزان تعداد هستهها قابل افزايش است.
چرا بسياري از نرمافزارها از پردازش موازي پشتيباني نميكنند؟
اگر به بخش Task Manager سيستمعامل خود مراجعه كنيد متوجه ميشويد كه بسياري از نرمافزارها تنها از توان يكي از هستهها استفاده ميكنند و در اكثر شرايط باقي هستهها بلامصرف هستند. اگر نرمافزارها نميتوانند از توان پردازندهها استفاده كنند، چرا خود پردازنده يا سيستمعامل دستورات مربوط به آنها را خرد نكرده و به پردازنده ارسال نميكنند؟ متاسفانه راهي وجود ندارد كه نرمافزارها را جوري تغيير داد كه بتوانند از چند هسته استفاده كنند. دليل اين موضوع نيز در آن است كه تنها سازندهي نرمافزار و شخصي كه كدهاي مربوط به آن را نوشته ميتواند دستورات مربوط به آن را جوري تغيير دهد كه دستورات خرد شده و بين هستهها تقسيم شوند در غير اينصورت اگر دستورات خرد شوند ممكن است تقدم و تاخر اجراي آنها بهم خورده و برنامه درست كار نكند.
شايد برخي بر اين باور باشند كه اگر دو هسته بر روي يك دستور كار كنند سرعت اجراي آن افزايش يابد؛ اما چنين موضوعي امكان پذير نيست براي درك بهتر موضوع تصور كنيد كه يك شخص قرار باشد با دو ماشين از يك مكان به مكان ديگر منتقل شود، شخص بايد يكي از خودروها را براي انتقال خود انتخاب كند و حتي اگر هر دو هسته به سمت مقصد حركت كنند باز هم شخص در يك زمان مشخص به مقصد ميرسد و وجود دو خودرو نميتواند وي را زودتر به نتيجه برساند.
پس در نهايت با ارائهي پردازندههاي چند هستهاي قدرت آنها به شدت افزايش يافت و سرعت كامپيوترها زياد ميشود. اما اگر نرمافزارها براي پردازش موازي دستوارت طراحي نشده باشند، قدرت و بازدهي پردازندهي تك هستهاي با همان معماري اما هستههاي بيشتر چندان متفاوت نيست. تقريبا تمام سيستمعاملها از ويندوز تا مك تا توزيعهاي لينوكس همگي از پردازش موازي پشتيباني ميكنند. بسياري از اپليكيشنهاي بزرگ مانند محصولات ادوبي، نرمافزارهاي ويرايش تصاوير يا ويديو، نرمافزارهاي فشردهسازي، اپليكيشنهاي رمزگشايي يا فشرده سازي، نرمافزارهاي مهم سرورها و همچنين برخي از بازيهاي مجهز به موتورهاي پيشرفته قادر به استفاده از توان چند هسته در پردازنده هستند. اما عموم اپليكيشنهاي موبايل و نرمافزارهاي سادهي تحت سيستمعاملهاي دسكتاپ قادر به موازي سازي نيستند. فرايند موازي سازي نرمافزارها بحث بسيار پيچيدهاي است كه پياده سازي آن توسط عموم توسعهدهندگان نرمافزاري دشوار است و اغلب از آن صرفنظر ميكنند.
هنگام نصب ويندوز 10 دو روش فوق سريع (Use Express Settings) و سفارشي (Customize Settings) براي ادامهي فرآيند و انجام تنظيمات سيستم عامل در اختيار كاربران قرار ميگيرد. گزينهي Use Express Settings به صورت يك دكمهي بزرگ و برجسته در صفحهي مربوطه وجود دارد اما گزينهي Customize Settings به صورت يك لينك كوچك در گوشهي پاييني سمت چپ صفحه قرار دارد!
به احتمال زياد هدف شركت مايكروسافت از اين كار اين است كه كاربران را ترغيب به استفاده از گزينهي فوق سريع كند. اگر شما هم مجاب به استفاده از اين گزينه شدهايد، تنظيماتي وجود دارد كه بايد به منظور حفظ حريم خصوصي، افزايش سرعت و آسودگي كار با ويندوز ۱۰ آنها را غيرفعال كنيد. اين تنظيمات هنگام استفاده از حالت فوق سريع به صورت پيشفرض فعال ميشوند. در ادامهي مقاله ۱۰ مورد از تنظيماتي را كه بايد غيرفعال شوند، بيان خواهيم كرد.
۱- به اشتراكگذاري فايل بروزرساني
يكي از ويژگيهاي جديد ويندوز ۱۰، سيستم بهبود يافتهي تحويل بروزرساني است كه امكان دانلود بروزرسانيها را از ديگر رايانههاي داراي سيستم عامل ويندوز ۱۰ از طريق اينترنت براي كاربران فراهم ميكند. با اين ويژگي نيازي نيست كه بروزرسانيها را به طور مستقيم از سرورهاي مايكروسافت دريافت كنيد. البته همانطور كه متوجه شديد، با اين ويژگي رايانهي شما هم به عنوان يك مركز به اشتراكگذاري بروزرساني براي ديگر كاربران ويندوز ۱۰ عمل ميكند.
غيرفعال كردن تنظيمات ويندوز 10
اين قابليت به طور پيشفرض فعال است كه ميتوانيد با مراجعه به مسير Settings → Update & security → Windows Update → Advanced options → Choose how updates are delivered و كليك روي دكمهي لغزندهي On، آن را در حالت غيرفعال (Off) قرار دهيد.
۲- اعلانيههاي مزاحم
مركز فعاليت (Action Center) ويندوز ۱۰، قطبي مركزي براي همهي اعلانيههاي كاربر مانند اعلانيهي مربوط به نرمافزارها، يادآورها و نرمافزارهاي نصب شدهي اخير است. اما سرريز كردن اعلانيه ناشي از وجود تعداد زيادي از آنها به ويژه هنگامي كه اعلانيههاي غيرضروري مانند راهنماييهاي خود ويندوز يا سوالات مركز بازخورد (feedback) به آنها افزوده ميشوند، قطعا بسيار رنجآور خواهد بود.
غيرفعال كردن تنظيمات ويندوز 10
با رفتن به مسير Settings → System → Notifications & actions و خاموش كردن (Off) مواردي مانند Show me tips about Windows و اعلانيههاي انفرادي مربوط به هر نرمافزار، ميتوانيد از مزاحمت بيش از حد اعلانيهها جلوگيري كنيد.
۳- تبليغات منوي شروع
مايكروسافت به طور مصرانهاي قصد دارد كاربران را به سمت استفاده از نرمافزارهاي جديد فروشگاه ويندوز (Windows Store) سوق دهد. به اين صورت كه شما نرمافزارهايي را در منوي شروع مشاهده ميكنيد كه هيچ وقت آنها را دانلود نكردهايد! در حقيقت نرمافزارهاي پيشنهادي به طور اساسي تبليغات محسوب ميشوند.
غيرفعال كردن تنظيمات ويندوز 10
به منظور جلوگيري از نمايش اين تبليغات، مسير Settings → Personalization → Start را دنبال كرده و دكمهي لغزندهي مربوط به Occasionally show suggestions in Start را در حالت Off قرار دهيد.
۴- تبليغات هدفمند از طريق نرمافزارهاي شخص سوم
شركت مايكروسافت به طور آشكار عادات مرور در سيستم عامل و تنظيمات مورد پسند كاربران را حفظ ميكند. شما حتي داراي يك آيدي تبليغ منحصر به فرد كه با حساب كاربري مايكروسافت گره خورده، هستيد. شركتهاي مختلف با استفاده از اين آيدي، تبليغات هدفمندي را براي كاربران نشان ميدهند. علاوهبر اين، مايكروسافت آيدي تبليغ شما را با نرمافزارهاي شخص سوم فروشگاه نرمافزاري خود به اشتراك ميگذارد؛ مگر اين كه به اشتراكگذاري اين اطلاعات را غيرفعال كنيد.
غيرفعال كردن تنظيمات ويندوز 10
با مراجعه به مسير Settings → Privacy → General → Let my apps use my advertising ID for experiences across apps و كليك روي دكمهي لغزندهي مربوطه، ميتوانيد آن را غيرفعال كنيد. با غيرفعال شدن اين ويژگي، آيدي تبليغ شما هم بازنشاني (reset) خواهد شد.
۵- شناسايي شخصيت كاربر
كورتانا دستيار شخصي سازگار شما در ويندوز ۱۰، با استفاده از اطلاعاتي كه از شما جمعآوري ميكند، شخصيتر از پيش ميشود. كورتانا به وسيلهي گردآوري اطلاعاتي مانند گفتار، الگوهاي دست خط و تاريخچهي تايپهايي كه كردهايد، شناخت بيشتري از شما پيدا ميكند كه ممكن است اندكي غيرعادي به نظر برسد!
غيرفعال كردن تنظيمات ويندوز 10
به منظور متوقف كردن كسب شناخت بيشتر كورتانا از شما و پاك كردن اطلاعات جمعآوري شده از دستگاه خود، به مسير Settings → Privacy → Speech, inking, & typing رفته و پس از فشردن دكمهي Stop getting to know me، روي Turn off كليك كنيد.
۶- اجراي نرمافزارها در پسزمينه
در ويندوز ۱۰، حتي در صورتي كه اقدام به اجراي نرمافزار ويژهاي هم نكرده باشيد، بسياري از نرمافزارها به صورت پيشفرض در پسزمينهي سيستم عامل اجرا خواهند شد. نرمافزارهاي درحال اجرا قادر به دريافت اطلاعات، ارسال اعلانيه، دريافت و نصب بروزرساني بوده و از طرف ديگر پهناي باند و شارژ باتري دستگاه كاربر را مصرف ميكنند. اگر كاربر دستگاههاي ويندوزي قابل حمل هستيد و از ويژگي metered connection ويندوز ۱۰ استفاده ميكنيد، با توجه به موارد ياد شده قطعا خواستار غيرفعال كردن اين ويژگي خواهيد بود.
غيرفعال كردن تنظيمات ويندوز 10
براي اين كار، به مسير Settings → Privacy → Background apps مراجعه كرده و روي دكمهي لغزندهي هر نرمافزار كليك كنيد.
۷- صفحهي قفل
ويندوز ۱۰ سيستم عاملي جامع است كه براي همهي دستگاههاي قابل حمل و غيرقابل حملي مانند گوشيهاي هوشمند و پيسيها طراحي شده است. به همين دليل داراي صفحهي قفل (lock screen) و هم صفحهي ورود (log-in) است. وجود هر دو عنصر براي كاربراني كه خواستار ورود سريع به دستگاه هستند بسيار آزار دهنده خواهد بود. به همين دليل ميتوانيد پس از غيرفعال كردن صفحهي قفل، به طور مستقيم وارد صفحهي ورود شويد. براي عملي كردن آن بايد از طريق رجيستري ويندوز اقدام كنيد. پس از جستجوي ابزار Run از طريق منوي شروع، عبارت regedit را درون كادر جستجو تايپ كرده و اينتر كنيد. پس از باز شدن ويرايشگر رجيستري، مسير زير را دنبال كنيد.
HKEY_LOCAL_MACHINESOFTWAREPoliciesMicrosoftWindows
در ادامه، پس از اين كه پوشهي Windows را در حالت انتخاب قرار داديد، در فضاي خالي پنل سمت راست، كليك راست كرده و مسير New → Key را به منظور ايجاد كليد جديد دنبال كنيد. كليد ايجاد شده تحت عنوان New Key #1 را "Personalization" نامگذاري كنيد. پس از انتخاب كليد ايجاد شده، در پنل سمت راست كليك راست كنيد و به مسير New → DWORD (32-bit) Value برويد. مشاهده ميكنيد كه ارزش جديدي با عنوان New Value #1 ايجاد ميشود كه بايد نام آن را NoLockScreen بگذاريد. روي ارزش جديد دوبار كليك كرده و عدد موجود در جعبهي Value data را از صفر به ۱ تغيير دهيد. در نهايت پس از فشردن OK، رايانهي خود را از نو راهاندازي كنيد تا تاثير تنظيمات اعمال شده را مشاهده كنيد.
غيرفعال كردن تنظيمات ويندوز 10
۸- همگامسازي
ويندوز ۱۰ برپايهي همگامسازي بنا شده است. همه موارد مانند تنظيمات سيستمي، تمها، رمزهاي عبور، تاريخچهي جستجو و... با تمامي دستگاههاي وارد شده به حساب كاربري شما به صورت پيشفرض همگامسازي ميشوند. اما همهي كاربران حاضر به همگامسازي تاريخچهي جستجوي خود در گوشي هوشمند با رايانهي خود نيستند. در ادامه، روش غيرفعال كردن آن را بيان خواهيم كرد.
غيرفعال كردن تنظيمات ويندوز 10
به منظور غيرفعال كردن همگامسازي، به آدرس Settings → Accounts → Sync your settings سر بزنيد. در اين صفحه ميتوانيد با كليك روي دكمهي لغزندهي Sync settings، از همگامسازي همهي موارد جلوگيري كنيد. همچنين از طريق همين صفحه قادر به غيرفعال كردن انتخابي تنظيمات خاص مورد نظر خود خواهيد بود. در صورتي كه با حساب كاربري مايكروسافت خود وارد دستگاه ويندوزي نشده باشيد، اين تنظيمات براي شما قابل دسترس نخواهد بود.
غيرفعال كردن تنظيمات ويندوز 10
براي غيرفعال كردن همگامسازي تاريخچهي جستجو هم، پس از باز كردن كورتانا به بخش Settings آن مراجعه كرده و پس از كليك روي دكمههاي Clear My device history و Clear My search histor، دكمهي لغزندهي مربوط به گزينههاي My device history و My search history را در حالت Off قرار دهيد.
۹- رابط بصري جذاب
مقاله مرتبط:
4 راهكار براي افزايش سرعت عملكرد رايانهي ويندوز 10
ويندوز ۱۰ داراي رابط كاربري بسيار جذابي است؛ اما در صورتي كه خواستار افزايش سرعت مرور در رابط كاربري و سادهسازي جلوههاي بصري هستيد بايد قيد جذابيت ويندوز ۱۰ را بزنيد! اگر چنين است، ميتوانيد پس از كليك راست روي منوي شروع و مراجعه به مسير System → Advanced system settings، بسياري از جلوههاي بصري سيستم عامل را غيرفعال كنيد. به اين منظور، در برگهي Advanced به بخش Performance رفته و روي Settings كليك كنيد. درنهايت با برداشتن تيك جلوهي بصري مورد نظر، آن را غيرفعال كنيد.
غيرفعال كردن تنظيمات ويندوز 10
۱۰- بروزرساني خودكار
ويندوز ۱۰ به صورت خودكار اقدام به دانلود و نصب بروزرسانيهاي منتشر شده براي سيستم عامل ميكند. مايكروسافت به دليل حفظ امنيت سيستم عامل خود، راهكاري رسمي براي انجام اين كار ارائه نكرده است. اما در صورتي كه به دلايلي مانند نصب دستي بروزرسانيها يا دلايل ديگر، قصد جلوگيري از دريافت و نصب بروزرساني خودكار در رايانهي ويندوز ۱۰ را داريد، ميتوانيد از راهكارهايي كه در ادامه شرح خواهيم داد استفاده كنيد.
زمانبندي راهاندازي دوبارهي رايانه
در صورتي كه گزينهي Notify to schedule restart موجود در مسيرSettings → Update & security → Windows Update → Advanced options را انتخاب كرده باشيد، پس از اين كه بروزرساني جديدي دريافت و نصب شد، با پنجرهي شناور اخطاري روبهرو ميشويد كه خواستار تعيين زمان مناسب براي راهاندازي دوبارهي رايانه است.
غيرفعال كردن تنظيمات ويندوز 10
ممكن است اين ويژگي بسيار مفيد در بروزرساني Anniversary ويندوز ۱۰ وجود نداشته باشد. در ساخت 14342 نسخهي Insider Preview، به جاي اين گزينه، قابليتي به نام active hours وجود دارد كه امكان تعيين بازهي زماني ۱۰ ساعتهاي را فراهم ميكند كه مانع راهاندازي دوبارهي رايانهي كاربر در اين بازه خواهد شد.
فعال كردن metered connection
با فعال كردن گزينهي Set as metered connection از مسير Settings → Network & Internet → Wi-Fi → Advanced options عملكرد نرمافزارها به گونهاي تغيير ميكند كه باعث كاهش مصرف دادهي شما در شبكههاي بيسيم خواهد شد.
غيرفعال كردن بروزرساني خودكار درايورها
پس از كليك راست روي منوي شروع، مسير System → Advanced system settings را دنبال كنيد. سپس در برگهي Hardware روي Device Installation Settings كليك كنيد. در آخر پس از انتخاب گزينهي No، دكمهي Save Changes را بفشاريد.
غيرفعال كردن تنظيمات ويندوز 10
آيا مايل به غيرفعال كردن موارد ياد شده در اين مقاله هستيد؟ لطفا نظرات خود را در بخش ديدگاه وبسايت به اشتراك بگذاريد.
اگر همراه با سيستم عاملهاي ويندوز 7، 8 و 10 از SSD استفاده ميكنيد، قابليت TRIM بايد به صورت خودكار در رايانهي شما فعال باشد. اما در صورتي كه نگران فعال بودن اين ويژگي در رايانهي ويندوزي خود هستيد، در ادامهي مقاله راهكار اطلاع از فعال بودن يا نبودن، همراه با نحوهي فعال كردن آن بيان خواهيم كرد.
هنگام فعال بودن TRIM سيستم عامل ويندوز در هر بار پاك كردن يك فايل از درايو حالت جامد، يك دستورالعمل را به حافظهي اساسدي شما ارسال ميكند. سپس حافظهي اساسدي به طور خودكار محتويات آن فايل را پاك ميكند. انجام اين كار براي حفظ كارايي و سرعت اوليهي درايو حالت جامد در نوشتن اطلاعات، امري بسيار حياتي محسوب ميشود.
بررسي فعال يا عدم فعال بودن TRIM
براي بررسي TRIM، نيازمند استفاده از خط فرمان ويندوز در حالت ادمين خواهيد بود. براي باز كردن پنجرهي خط فرمان در حالت ادمين در ويندوز 10 يا 8.1، روي دكمهي شروع كليك راست كرده و گزينهي (Command Prompt (Admin را انتخاب كنيد.
فعال كردن TRIM در SSD
در ويندوز 7 هم، پس از باز كردن منوي شروع (Start menu)، عبارت Command Prompt را جستجو كرده و پس از كليك راست روي آيكون ميانبر مربوطه، گزينهي Run as Administrator را بزنيد.
در ادامه، فرمان زير را در پنجرهي خط فرمان اجرا كنيد.
fsutil behavior query DisableDeleteNotify
پس از انجام اين كار، يك يا دو نتيجه براي شما قابل مشاهده خواهد بود. اگر عبارت “DisableDeleteNotify = 0” را مشاهده كرديد، بيان كنندهي اين است كه TRIM در رايانهي شما فعال بوده و همه چيز روبهراه است! اما در صورت مواجه شدن با پيام “DisableDeleteNotify = 1”، اگر از حافظهي (SSD (Solid State Drive استفاده ميكنيد، بايد به سرعت اقدام به فعال كردن قابليت TRIM كنيد.
فعال كردن TRIM در SSD
نحوهي فعال كردن قابليت TRIM
اگر كاربر ويندوز هستيد و از حافظهي اساسدي مدرني استفاده ميكنيد، سيستم عامل ويندوز بايد به طور خودكار دستور TRIM را فعال كند. اما با اين وجود، اگر قابليت TRIM در رايانهي شما غيرفعال است، امكان دارد ويندوز اطلاعاتي داشته باشد كه شما از آنها بيخبر هستيد؛ در نتيجه اين قابليت بايد در همان حالت غيرفعال باقي بماند. به عنوان مثال ممكن است درايو SSD شما قديمي بوده و از TRIM پشتيباني نكند. احتمال اين هم كه عاملي باعث ايجاد اختلال در فرآيند تشخيص خودكار به منظور فعال كردن قابليت TRIM شود، دور از ذهن نيست كه در اين حالت بايد حتما اين قابليت را فعال كنيد.
اگر دستور TRIM در رايانهي شما فعال نشده و قصد فعال كردن آن را داريد، به طور موثر ميتوانيد با اجراي فرمان زير با كسب اجازه از ادمين در محيط خط فرمان ويندوز، اين كار را عملي كنيد.
fsutil behavior set DisableDeleteNotify 0
فعال كردن TRIM در SSD
اگر به هر دليلي قصد غيرفعال كردن دستور TRIM را داشتيد، ميتوانيد دستور بالا را با قرار دادن عدد ۱ به جاي صفر در خط فرمان اجرا كنيد.
بررسي زمانبندي اجراي دوبارهي دستور TRIM در ويندوز
در ويندوزهاي 10 و 8، سيستم عامل به طور خودكار درايو SSD را در يك زمانبندي مشخص و با اجراي عمليات retrim (اجراي دوبارهي دستور TRIM) بهينهسازي ميكند. انجام اين كار بسيار ضروري است؛ زيرا اگر به يكباره دستورهاي TRIM زيادي به درايو حالت جامد ارسال شود، ممكن است صف طولاني از دستورها ايجاد شده و سپس همگي از بين بروند. سيستم عامل ويندوز بهينهسازي از طريق عمليات retrim را به طور منظم اجرا ميكند تا از پردازش صحيح همهي دستورهاي TRIM ارسال شده به حافظهي اساسدي اطمينان حاصل كند. در صورت تمايل براي كسب اطلاعات بيشتر در اين زمينه، ميتوانيد به وبلاگ رسمي Scott Hanselman كه از كاركنان شركت مايكروسافت است مراجعه كنيد.
قابليت retrim فقط در ويندوزهاي 10 و 8 موجود بوده و نيازي نيست كه كاربران ويندوز 7 نگران آن باشند! براي بررسي اين كه آيا ويندوز با اجراي دستور retrim اقدام به بهينهسازي اساسدي در برنامهي زماني مشخص ميكند يا خير، نرمافزار داخلي Optimize Drives را باز كنيد. براي اين كار، عبارت Optimize Drives را در منوي شروع جستجو كرده و روي آيكون ميانبر آن تحت عنوان Defragment and Optimize Drives كليك كنيد.
فعال كردن TRIM در SSD
روي دكمهي Change Settings كليك كرده و از فعال بودن گزينهي (Run on a Schedule (Recommended اطمينان حاصل كنيد. به طور پيشفرض، عمليات retrim در يك برنامهي هفتگي اجرا ميشود.
فعال كردن TRIM در SSD
اين كار موردي نيست كه بخواهيد نگراني زيادي به خرج دهيد. اگر رايانهي شما داراي حافظهي اساسدي جديدي باشد، سيستم عامل ويندوز بايد به طور خودكار قابليت TRIM و زمانبندي عمليات retrim را براي كاربر فعال كند. اين گزينهها بايد فقط به صورت پيشفرض فعال باشند. اما بدون شك ارزش دارد كه از اجراي صحيح اين قابليت اطمينان حاصل كنيد.
آيا قابليت TRIM در رايانهي شما فعال بود؟ لطفا تجربيات خود را در اين خصوص با ما به اشتراك بگذاريد.
اگر تصور ميكنيد كه با خريداري حافظهي رم با فركانس كاري بالا، RAM خريداري شده در همان فركانس تبليغ شده به وسيلهي شركت سازنده عمل ميكند، سخت در اشتباه هستيد! به طور معمول، حافظههاي رم موجود در رايانه در سرعتهاي پايينتري نسبت به فركانس اسمي خود كار ميكنند؛ مگر اين كه تايمينگ (timing) آن را به صورت دستي تنظيم كرده يا قابليت XMP اينتل را فعال كنيد.
متاسفانه اين گزينه در بايوس همهي مادربردها قابل دسترسي نيست و همهي حافظههاي رم داراي پروفايل XMP نيستند. برخي از رمها فقط در سرعتهاي استاندارد طراحي شده عمل ميكنند. اما در صورتي كه مالك يك رايانهي گيمينگ بوده و حافظهي رم با سرعت بالا براي آن تدارك ديده باشيد، شما قطعا بايد گزينهاي به نام XMP را در بايوس مادربرد خود داشته باشيد.
قابليت Intel XMP چيست؟
حافظهي رم بايد به استاندارد تعيين شده به وسيلهي JEDEC (شوراي مهندسي دستگاه الكتروني مشترك) پايبند باشد. حتي اگر حافظهي رم با تايمينگ ويژه خريداري كرده باشيد كه نسبت به حالت استاندارد سرعت بيشتري را فراهم ميكند، سپس اين رم را در مادربردهاي طراحي شده براي گيمرها يا ديگر كاربران حرفهاي به كار بگيريد، RAM مورد نظر باز هم نميتواند بلافاصله در سرعت تبليغ شده به وسيلهي سازنده عمل كند؛ به جاي آن، در سرعتهاي استاندارد عمل خواهد كرد.
با اين حال، ديگر نيازي براي مراجعه به بايوس و تنظيم تايمينگ دستي رم به صورت تك به تك نيست. در عوض، رم خريداري شده داراي حافظهي ذخيرهسازي كوچكي است كه يك يا دو (Intel XMP (Extreme Memory Profiles را در اختيار كاربر ميگذارد. بايوس مادربرد ميتواند اين پروفايلها را خوانده و به صورت كاملا خودكار برترين تايمينگ انتخاب شده به وسيلهي كارخانهي سازندهي رم را پيكربندي كند. تايمينگ انتخابي سرعت تبليغ شدهي رم را به ارمغان خواهد آورد.
اگر از پردازندههاي (CPU) شركت AMD استفاده ميكنيد، احتمالا ميتوانيد قابليت (AMP (AMD Memory Profiles را فعال كنيد. اين قابليت نسخهي معادل XMP اينتل براي پردازندههاي ايامدي است.
تايمينگ حافظهي رم را چگونه بررسي كنيم؟
همهي كاربران مي توانند تايمينگ حافظهي رم خود را از داخل ويندوز مورد بررسي قرار دهند. ابتدا نرمافزار CPU-Z را دريافت كرده و پس از اجراي آن بر روي سربرگ Memory كليك كنيد تا قادر به مشاهدهي تايمينگ تعيين شده براي عملكرد رم باشيد. تايمينگ مشاهده شده را با تايمينگ تبليغ شده به وسيلهي سازندهي آن مقايسه كنيد. اگر خودتان به اصطلاح رايانه را جمع كرده و هيچگاه قابليت XMP را فعال نكردهايد، فرصت خوبي در اختيار داريد؛ زيرا حافظهي رم شما در تايمينگ پايينتري عمل كرده و حالا ميتوانيد با فعال كردن XMP شركت اينتل، فركانس كاري حافظهي رم خود را به بيشترين حالت ممكن افزايش دهيد.
افزايش سرعت رم
قابليت XMP اينتل را چگونه فعال كنيم؟
براي فعال كردن XMP اينتل، بايد به محيط بايوس رايانهي خود مراجعه كنيد. براي اين كار رايانهي خود را از نو راهاندازي كرده و در ابتداي فرآيند بوت كليد تعيين شده براي ورود به محيط بايوس مادربرد خود را از صفحه كليد فشار دهيد. اين كليد اغلب يكي از دكمههاي Esc، Delete، F2 يا F10 است كه بسته به مدل و سازندهي مادربرد رايانهي كاربر متفاوت خواهد بود. اين كليد به احتمال زياد در طول فرآيند بوت در صفحهي رايانه قابل مشاهده خواهد بود. اگر قادر به يافتن كليد مناسب براي ورود به محيط بايوس رايانهي خود نيستيد، ميتوانيد به اسناد راهنماي مادربرد خود مراجعه كنيد.
در داخل محيط بايوس خود به دنبال گزينهاي با نام XMP بگرديد. اين گزينه احتمالا در صفحهي اصلي تنظيمات يا صفحهي پيشرفتهاي (advanced) در مورد RAM قرار دارد. همچنين اين گزينه ممكن است در ميان گزينههاي مربوط به اوركلاكينگ (Overclocking) قرار داشته باشد؛ هر چند كه از لحاظ فني، اوركلاك محسوب نميشود.
افزايش سرعت رم
گزينهي XMP را با انتخاب گزينهي Enabled فعال كرده و پروفايل مورد نظر را انتخاب كنيد. درحالي كه ممكن است دو پروفايل مجزا براي انتخاب وجود داشته باشد اما اغلب فقط ميتوانيد پروفايلي كه قادر به فعال كردن آن هستيد را مشاهده كنيد. در برخي موارد فقط يك گزينه براي فعال يا غيرفعال كردن (Disable) وجود دارد.
افزايش سرعت رم
اگر دو پروفايل براي انتخاب در اختيار داريد، بايد اظهار كنيم كه اين دو پروفايل بسيار شبيه يكديگر بوده و فقط در مورد تايمينگ پايينتر اندكي با هم تفاوت دارند. در اينجا شما فقط بايد قادر به انتخاب “Profile 1” باشيد. با اين حال، ميتوانيد هر پروفايل را به نوبت انتخاب كرده و در صورت تمايل، پروفايلي را كه فركانس كاري بيشتري را براي حافظهي رم فراهم ميكند، انتخاب كنيد. براي انجام اين كار، پروفايل XMP مورد نظر را انتخاب كرده و در محيط بايوس خود به دنبال گزينهي مربوط به تايمينگ حافظهي رم (RAM timing) بگرديد تا بتوانيد نحوهي تغييرات آن را مشاهده كنيد. همچنين ميتوانيد پس از انتخاب پروفايل XMP مورد نظر، به محيط دسكتاپ ويندوز بازگشته و با استفاده از نرمافزار CPU-Z اقدام به مشاهدهي تغييرات تايمينگ و فركانس كاري حافظهي رم بكنيد.
هرگاه كه حافظهي رم با سرعت بالاتري نسبت به حالتهاي استاندارد خريداري كرديد، فقط كافي است به محيط بايوس مادربرد خود مراجعه كرده و پروفايل XMP اينتل را براي اطمينان از عمل كردن رم در فركانس كاري تبليغ شده به وسيلهي سازنده، فعال كنيد. با وجود اين كه انجام اين كار بسيار ساده به نظر ميرسد اما در صورت عدم اطلاع از وجود چنين گزينهاي، هيچ وقت نميتوان از حداكثر ظرفيت حافظهي رم خريداري شده بهرهمند شد!
آيا قابليت Intel XMP را فعال كردهايد؟ لطفا تجربيات خود را در مورد تغييرات عملكرد سيستم خود، در بخش ديدگاه وبسايت به اشتراك بگذاريد.
امنيت سيستم عامل مك و استفاده يا عدم استفاده از نرمافزارهاي امنيتي در رايانههاي اپلي بحث چندان تازهاي نيست. بحث امنيت مك از زمان معرفي سيستم عامل مك ذهن همهي كاربران را به خود درگير كرده است. به عنوان نمونه شواهد تجربي ما نشان ميدهد، با وجود اين كه رايانهي PowerBook G4 اپل متعلق به سال ۲۰۰۶ است و يك دهه بدون استفاده از نرمافزارهاي امنيتي به اينترنت متصل بوده، اما خوشبختانه اين دستگاه هنوز طعمهي هيچ بدافزاري نشده است! با كسب اين تجربهي با ارزش ما تقريبا پاسخ درست سوالات خود را دريافت كرديم. اما چرا تقريبا؟ دليل اين تقريب را در ادامهي مقاله شرح خواهيم داد. اگر به انجمنهاي (forum) موجود در وبسايت شركت اپل هم سر بزنيد، پاسخهاي مشابهي با شواهد تجربي ما خواهيد يافت.
دانشمنداني كه در ميان كاربران حضور دارند، اين سردرگمي در علت و معلول را تشخيص داده و اين مسالهي پيچيده را براي شما سادهسازي خواهند كرد. در اين مقاله ابتدا استدلالهاي موافق و مخالف استفاده از آنتيويروس و نرمافزارهاي امنيتي در رايانهي مك را بيان كرده و در بخش پاياني پاسخ نهايي خود را مشخص خواهيم كرد. اميدواريم با مطالعهي اين مقاله، به حكمي قطعي دربارهي امنيت سيستم عامل مك دست پيدا كنيد.
چرا رايانهي مك نيازمند نرمافزار امنيتي و ضد ويروس است؟
هيچ دليل فني در مورد چرايي اين كه سيستم عامل مك هدف حملات سايبري قرار نميگيرد، وجود ندارد. با وجود اين كه به طور عمومي مشكلات امنيتي مربوط به تروجانها است، اما آلودگي به چنين بدافزاري نيازمند اشتباه يك كاربر است تا در سيستم هدف نصب شود. حقيقت اين است كه هميشه در شرايط طبيعي سواستفاده وجود دارد.
ويندوز 8 و ويندوز 10 جزو ايمنترين ويندوزهاي موجود محسوب ميشوند
درست است كه تاكنون حملات سايبري عليه سيستم عامل مك در كمترين ميزان خود قرار داشته، مورد هدف قرار دادن آن سختتر است و جامعهي كاربري كوچكتري دارد؛ اما با گذشت زمان اين وضعيت ميتواند تغيير كند. سيستم عامل ويندوز درحال ايمنتر شدن است؛ به طوري كه ويندوزهاي 8 و 10 جزو ايمنترين ويندوزهاي موجود محسوب ميشوند. سهم مك در بازار كشورهاي ثروتمند غربي حدود ۲۰ الي ۳۰ درصد است. اگر در نظر بگيريد كه رايانههاي مك گران قيمت بوده و صاحبان آنها به طور متوسط از كاربران رايانههاي ويندوزي ثروتمندتر هستند، آن وقت است كه به عنوان يك هدف جذاب به وسيلهي بدافزارها مورد حملهي سايبري قرار خواهند گرفت. قصد نگران كردن شما را نداريم زيرا اين تهديد فعلا در مقياس قابل توجهي نيست. اما ممكن است روزي اين مقياس تغيير كرده و فرصتهاي سرمايهگذاري ارزشمندي در زمينهي ضد ويروسها ايجاد كند.
غيرفعال كردن تنظيمات ويندوز 10
به خاطر داشته باشيد كه هميشه كاربران نهايي ضعيفترين حلقهي زنجير هستند. در بسياري از موارد نرمافزارهاي امنيتي مانع تصميم گيريهاي نادرست كاربران ميشوند. كليك بر روي تبليغات و نصب نرمافزارهايي كه در وبسايتهاي مختلف تبليغ ميشوند درحالي كه چيزي كه تبليغ ميشود نبوده و در حقيقت ابزاري براي جاسوسي يا ويروس هستند، فقط يكي از تصميمگيريهاي نادرست محسوب ميشود. بنابراين حتي كاربران مك هم در اين مورد ميتوانند قرباني اين نوع از حملات سايبري باشند. از اين رو به خاطر اين كه قيمت نرمافزارهاي امنيتي معادل قيمت يك فنجان قهوهي هفتگي شما است، بهتر است اقدام به نصب نرمافزارهاي امنيتي كرده و همهي مشكلات امنيتي ياد شده را فراموش كنيد.
نرمافزارهاي امنيتي مانع تصميم گيريهاي نادرست كاربران ميشوند
همكاران ما در وبسايت Macworld انگليس راهنمايي جامع را براي انتخاب برترين ضد ويروس سيستم عامل مك تهيه كردهاند كه به طور مداوم بروزرساني ميشود. در ميان برترين ضدويروسهاي معرفي شده براي مك، گزينههاي رايگاني هم وجود دارند. بنابراين، بدون شك نگاهي هرچند اجمالي به اين راهنماي جامع خالي از لطف نخواهد بود. در حال حاضر رتبهي اول فهرست نرمافزارهاي امنيتي پيشنهادي براي مك متعلق به ضد ويروس بيتديفندر بوده و رتبهي دوم اين فهرست به ضد ويروس نورتون تعلق دارد.
چرا رايانهي مك بينياز از نرمافزار امنيتي و ضد ويروس است؟
مقاله مرتبط:
رويارويي دو سيستم عامل جديد: ويندوز 10 مايكروسافت در برابر OS X ال كاپيتان
پاسخ به اين سوال كاملا ساده است؛ زيرا همهي شواهد موجود درستي اين موضوع را اثبات ميكنند. ما حدودا به مدت ۱۵ سال از يك رايانهي مك كه به طور مستمر به شبكهي جهاني اينترنت متصل بوده استفاده كردهايم و خوشبختانه تاكنون با هيچ مشكل امنيتي روبهرو نشدهايم؛ با اين حال، هنوز هم ارزش تحقيق و بررسي عميقتر را دارد.
استدلالي كه اغلب در اين زمينه مطرح ميشود اقتصاد بازار و قانون عرضه و تقاضا است! سهم محصولات اپل به خاطر گران قيمت بودن آنها از بازار جهاني كم است؛ به همين دليل مجرمان سايبري به دنبال جامعهي كاربري بسيار بزرگتري مانند كاربران رايانههاي ويندوزي هستند. چيزي كه براي همه آشكار است اين است كه به طور بالقوه همهي نرمافزارهاي مخرب موجود، به منظور كسب درآمد براي مجرمان سايبري طراحي و منتشر ميشوند. كلاهبرداران سايبري به عنوان سازندهي نرمافزار يا مخترع شناخته شده نيستند؛ بنابراين بر روي بزرگترين و سادهترين اهداف برنامهريزي ميكنند.
maغير مجاز مي باشد به عنوان يك سيستم عامل مبتنيبر يونيكس به طور طبيعي امن است
عملا به خاطر اين كه تعداد كاربران سيستم عامل ويندوز بيشتر بوده و هنوز هك اين سيستم عامل سادهتر از سيستم عامل مك (maغير مجاز مي باشد) است، باندهاي كلاهبرداري سايبري به طور انحصاري بر روي ويندوز متمركز هستند. maغير مجاز مي باشد به عنوان يك سيستم عامل مبتنيبر يونيكس (Unix) به طور طبيعي ايمن بوده و داراي سازوكار حفاظتي جعبهي شني (sandbox) است. اين سازوكار همانند داشتن يك سري از دربهاي آتشين عمل ميكند! به اين صورت كه، حتي اگر بدافزاري به رايانهي مك شما دسترسي داشته باشد، نميتواند به قلب دستگاه نزديك شود. در حقيقت، اين قابليت نرمافزارها را در يك محيط مجازي كاملا امني اجرا ميكند تا در صورت وجود كدهاي مخرب، مانع آسيب ديدن هستهي سيستم عامل شود. رايانههاي مك غيرقابل هك هستند اما سواستفاده از آنها به مراتب سختتر از رايانههاي ويندوزي است. براي مثال به عنوان يك سارق كه ميتوانيد وارد خانهاي با سيستم امنيتي يا بدون سيستم امنيتي شويد، قطعا خانهي بدون سيستم امنيتي را انتخاب خواهيد كرد! در دنيايي كه فقط اهداف جذاب مورد حمله قرار ميگيرند، سيستم عامل مك فعلا جذابيت كمتري ميان كلاهبرداران سايبري دارد.
امنيت رايانه مك
سازوكار حفاظتي sandbox مانع آسيب ديدن هستهي سيستم عامل مك ميشود
در نسخههاي اخير OS X شامل تمامي نسخههاي معرفي شده بعد از OS X 10.8 Mountain Lion، سيستم امنيتي بيش از پيش قدرتمندتر شده است. اين نسخه از سيستم عاملها شامل عملكردي به نام محافظ دروازه (GateKeeper) هستند كه به طور پيشفرض از نصب نرمافزارهايي غير از نرمافزارهاي تاييد شدهي اپل، جلوگيري ميكند. وجود فروشگاه نرمافزاري مك به اين معني است كه كاربران رايانههاي مك اپل با آرامش خاطر ميتوانند اقدام به نصب نرمافزار مورد نظر خود كنند.
علاوهبر اين، عدم وجود پلاگينهاي جاوا و ادوبي فلش در سيستم عامل مك كه قبلا به عنوان دريچهي نفوذ مجرمان سايبري عمل ميكردند، امكان نصب نسخههاي تقلبي هردو پلاگين را از بين برده است.
پاسخ قطعي
اگر صرفا از رايانهي مك خود در خانه و بيشتر براي مقاصد غير تجاري استفاده ميكنيد، ميتوانيد از مطالعهي ادامهي اين مقاله صرف نظر كرده و بدون استفاده از نرمافزارهاي امنيتي به كار خود ادامه دهيد! با اين حال، انجام چنين كاري خطر خود را هم دارد. خطر بزرگتر مربوط به استفاده از اينترنت بدون وجود نرمافزارهاي امنيتي است. در مورد شواهد تجربي خود كه در اين مقاله بيان كرديم، بايد اظهار كنيم كه كاملا سنجيده بوده و از قبل بر روي آن فكر شده بود؛ به طوري كه ما تاكنون با آگاهي كامل از مسائل امنيتي، تمامي جوانب احتياط را در اين زمينه رعايت ميكرديم. اگر شما هم با رعايت كامل مسائل امنيتي از رايانهي مك استفاده كنيد، ميتوانيد در مورد استفاده از نرمافزار ضد ويروس صرف نظر كنيد.
آنتي ويروس
با اين حال، استثنا هم وجود دارد. اگر داراي كسب و كاري هستيد كه داراي تعداد زيادي از رايانههاي مك بوده يا شبكهاي متشكل از رايانههاي ويندوزي و مك داريد، پيشنهاد ميكنيم كه حتما از نرمافزارهاي امنيتي استفاده كنيد. با اين كه ممكن است رويكردي غيرقابل ضروري باشد، اما ميتوانيد به منظور داشتن آرامش خاطر هزينهي اندكي براي خريد نرمافزارهاي امنيتي كرده يا از نرمافزارهاي رايگان در اين زمينه استفاده كنيد.
اگر دادههاي حساسي در رايانهي مك داريد، حتما بايد از نرمافزارهاي امنيتي استفاده كنيد
همچنين در صورتي كه به دلايل خاصي مانند دسترسي به دادههاي بسيار حساس و امنيتي، احتمال دارد مورد هدف حملات سايبري قرار بگيريد، بايستي از نرمافزارهاي ضد ويروس در سيستم عامل مك خود استفاده كنيد. اگر به دنبال خريد نرمافزار امنيتي هستيد، ميتوانيد با مراجعه به وبسايتهايي مانند www.av-comparatives.org كه نرمافزارهاي امنيتي را مورد بررسي قرار ميدهند، ضد ويروس مورد نظر خود را انتخاب كنيد.
آيا از نرمافزارهاي امنيتي در رايانهي مك خود استفاده ميكنيد؟ لطفا نظرات خود را در بخش ديدگاه زوميت به اشتراك بگذاريد.
هر رايانهاي ممكن است با گذر زمان دچار مشكل شود كه ميتواند دلايل زيادي داشته باشد. اگر رايانهي شما دچار مشكل شده، بايد به دنبال بررسي علت آن باشيد. در اين مقاله قصد داريم به بررسي مشكلات موجود در حافظهي RAM رايانه بپردازيم. وجود مشكل در اين قطعهي الكترونيكي ميتواند باعث ناپايداري، هنگ كردن مداوم سيستم و... شود. به منظور بررسي رم سيستم ميتوانيد از ابزار سيستمي مخفي موجود در ويندوز 10 يا ابزارهاي پيشرفتهي قابل بوت بهره ببريد.
هر دو ابزاري كه در ادامهي مقاله معرفي خواهيم كرد، به وسيلهي نوشتن داده در هر سكتور حافظهي رم كامپيوتر و سپس خواندن يك به يك آنها عمل ميكند. اگر ابزارهاي بررسي حافظهي رم، مقدار متفاوتي از دادهاي كه قبلا نوشته شده را بخوانند، نشان ميدهد كه رم مورد بررسي معيوب است.
راهكار اول: اجراي ابزار Windows Memory Diagnostic
به منظور راهاندازي ابزار Windows Memory Diagnostic، منوي شروع را باز كرده و پس از تايپ عبارت “Windows Memory Diagnostic” دكمهي اينتر را از صفحه كليد بفشاريد. همچنين ميتوانيد با استفاده از كليدهاي تركيبي Windows+R و تايپ عبارت “mdsched.exe” در كادر محاورهاي نمايان شده، كليد اينتر را بفشاريد تا ابزار مربوطه فراخواني شود.
بررسي حافظه رم
براي شروع فرآيند بررسي رم، رايانهي شما بايد از نو راهاندازي (reboot) شود. در مدت زماني كه حافظهي رم سيستم در حال بررسي است، قادر به استفاده از رايانه نخواهيد بود. براي انجام اين كار پس از كسب اطمينان از ذخيره شدن كارهاي نيمه تمام خود در رايانه، روي گزينهي (Restart now and check for problems (recommended كليك كنيد تا رايانهي شما از نو راهاندازي شود.
بررسي حافظه رم
رايانهي شما بلافاصله دوباره راهاندازي شده و صفحهي مربوط به ابزار Windows Memory Diagnostics نمايان خواهد شد. حالا بايد رايانهي خود را تنها بگذاريد تا به بررسي حافظهي رم سيستم بپردازد! اين فرآيند ممكن است بسته به ظرفيت ذخيرهسازي رم و وضعيت سلامتي آن چندين دقيقه طول بكشد. در طول انجام فرآيند بررسي قادر به مشاهدهي نوار پيشروي و پيام وضعيتي كه وجود يا نبود مشكل را به كاربر اطلاع ميدهد، خواهيد بود. همچنين ميتوانيد با فشردن كليد F1 به گزينههاي بررسي ديگري دسترسي داشته باشيد. در اين صفحه سه گزينهي Basic، Standard و Extended در اختيار شما قرار دارد كه ميتوانيد با انتخاب هر يك به ترتيب اقدام به بررسي ابتدايي، استاندارد و مضاعف كه پيشرفتهتر از دو گزينهي قبلي بوده و شامل فرآيند بررسي بيشتري است، كنيد. ابزار ياد شده به طور پيشفرض در حالت Standard اقدام به بررسي حافظهي رم سيستم ميكند. با فشردن كليد Tab از صفحه كليد ميتوانيد تنظيمات مربوط به Cache را انجام دهيد كه بهتر است در حالت Default قرار داشته باشد. با فشردن دوبارهي كليد Tab هم ميتوانيد تعداد دفعات تكرار فرآيند تست رم را از بين عدد ۱ تا ۱۵ انتخاب كنيد. پس از انتخاب گزينههاي مورد نظر ميتوانيد با فشردن كليد F10، تنظيمات انجام شده را براي ابزار اعمال كنيد.
بررسي حافظه رم
پس از اتمام فرآيند، رايانهي شما به طور خودكار از نو راهاندازي شده و به محيط دسكتاپ بازخواهد گشت. پس از ورود به سيستم، طبق گفتهي ابزار نتيجهي بررسي نمايان خواهد شد. اما متاسفانه نتيجهي بررسي در ويندوز ۱۰ ما به طور خودكار نمايان نشد! به همين دليل در ادامهي مقاله نحوهي دسترسي به اين نتايج را شرح خواهيم داد.
ابتدا با كليك راست روي منوي شروع و زدن Event Viewer ابزار مربوطه را باز كنيد. اگر درحال استفاده از ويندوز 7 هستيد، كليدهاي تركيبي Windows+R را از صفحه كليد فشرده و پس از تايپ عبارت “eventvwr.msc” در كادر محاورهاي Run، كليد اينتر را بفشاريد.
بررسي حافظه رم
براي يافتن رويداد مورد نظر از ميان فهرست بلند بالايي از رويدادهاي رخ داده در ويندوز، به مسير Logs → System رفته و روي گزينهي Find موجود در پنل سمت راست كليك كنيد.
بررسي حافظه رم
عبارت “MemoryDiagnostic” را درون جعبهي جستجو تايپ كرده و در ادامه روي دكمهي Find Next كليك كنيد. در نهايت ميتوانيد نتيجهي نمايان شده در پايين پنجره را مشاهده كنيد.
بررسي حافظه رم
راهكار دوم: بوت و اجراي ابزار MemTest86
اگر به دنبال ابزار بررسي بسيار قدرتمندي هستيد، ميتوانيد نرمافزار MemTest86 را دريافت كرده و از آن بهره ببريد. ابزار ياد شده، داراي تستهاي گوناگوني است كه ميتواند مشكلات به مراتب بيشتر و پيشرفتهتري را نسبت به ابزار داخلي ويندوز تشخيص دهد. آخرين نسخهي منتشر شده از نرمافزار MemTest86، داراي نسخهي پولي هم است كه از ويژگيهاي بيشتري نسبت به نسخهي رايگان برخوردار است. با اين حال، نسخهي رايگان هم تمامي موارد مورد نياز كاربر را شامل ميشود. نرمافزار MemTest86 به وسيلهي مايكروسافت امضا شده است؛ بنابراين حتي در سيستمهايي كه در آنها بوت ايمن (Secure Boot) فعال باشد به خوبي عمل خواهد كرد.
همچنين ميتوانيد استفاده از نرمافزار رايگان و منبع باز +MemTest86 را امتحان كنيد؛ هر چند كه اين نرمافزار به صورت فعال توسعه داده نشده و به خوبي پشتيباني نميشود. همچنين گزارشهايي مبتني بر عدم عملكرد صحيح اين نرمافزار در برخي از رايانههاي جديد وجود دارد.
هردو نرمافزار معرفي شده به طور مستقل قابل بوت هستند. نرمافزار MemTest86 امكان دسترسي به فايل ايميج با پسوند ISO براي استفاده از طريق سيدي يا ديويدي و ايميج USB كه ميتوانيد به حافظههاي ذخيرهسازي USB كپي كنيد را براي كاربران فراهم ميكند. فقط كافي است كه فايل با پسوند “exe.” دريافت شده را اجرا كرده و حافظهي USB يدكي را براي ايجاد يك يواسبي درايو قابل بوت تهيه كنيد. اين كار باعث پاك شدن محتويات درون درايو يواسبي خواهد شد.
بررسي حافظه رم
پس از تهيهي رسانهي قابل بوت (CD يا USB)، رايانهي خود را از نو راهاندازي كرده و آن را با استفاده از درايور يواسبي يا سيدي حاوي ابزار بررسي حافظهي رم، بوت كنيد. ابزار MemTest86 بوت شده و فرآيند اسكن رم به طور خودكار شروع خواهد شد. هر تست بلافاصله پس از ديگري اجرا شده و در صورت يافتن هرگونه مشكل، كاربر را با نشان دادن يك پيام آگاه خواهد كرد. اين نرمافزار تستهاي در حال انجام را تا زماني كه شما آن را متوقف كنيد ادامه خواهد داد. اين كار به اين خاطر است كه شما بتوانيد در بازههاي زماني طولانيتر رفتار رم سيستم را مورد بررسي قرار دهيد. اطلاعات مربوط به هرگونه خطا، در صفحهي جاري نمايان خواهد شد. هنگامي كه تصميم به اتمام فرآيند گرفتيد ميتوانيد فقط با فشردن كليد Esc از صفحه كليد، از ابزار خارج شده و رايانهي خود را دوباره راهاندازي كنيد.
بررسي حافظه رم
اگر هنگام فرآيند بررسي رم با خطايي مواجه شديد، نشان دهندهي اين است كه به احتمال بسيار زياد رم شما حداقل در يكي از موارد تست شده معيوب بوده و بايد با رم جديدي جايگزين شود. با اين حال، امكان ناسازگاري حافظهي رم نصب شده با مادربرد سيستم هم وجود دارد. همچنين امكان دارد كه رم نصب شده در سيستم، توانايي اجرا با سرعت تعيين شده را نداشته باشد؛ بنابراين ممكن است مجبور به كاهش سرعت رم از طريق صفحهي تنظيمات محيط UEFI يا بايوس شويد. پس از اعمال تنظيمات، ميتوانيد به منظور بررسي وجود يا نبود مشكل، اقدام به تست دوبارهي رم با نرمافزار MemTest86 كنيد.
آيا تاكنون با مشكلات حافظهي RAM مواجه شدهايد؟ لطفا تجربيات خود را در استفاده از ابزارهاي ياد شده در اين مقاله، با ما به اشتراك بگذاريد.
با نصب Bash shell مبتني بر اوبونتو در ويندوز 10 شركت مايكروسافت، قادر به بهرهمندي از محيط كامل اوبونتو در سيستم عامل ويندوز خواهيد بود. محيط ياد شده اجازهي نصب و اجراي نرمافزارهاي مشابهي را كه ميتوانستيد در سيستم لينوكسي مبتنيبر اوبونتو اجرا كنيد، به كاربران ميدهد. دقيقا همانند اوبونتو، ميتوانيد از فرمان apt-get براي نصب و بروزرساني برنامه از طريق منابع اوبونتو، استفاده كنيد.
توجه داشته باشيد كه زير سيستم (subsystem) لينوكس موجود در ويندوز ۱۰ (Bash shell)، به طور رسمي از نرمافزارهاي گرافيكي يا نرمافزار سرور پشتيباني نميكند؛ اگرچه به طور غيررسمي امكان اجراي برخي از نرمافزارهاي گرافيكي در آن وجود دارد. به طو رسمي، اين ابزار براي نرمافزارهاي ترمينال لينوكس و ديگر ابزارهاي خط فرماني كه مورد نياز توسعه دهندگان است، طراحي شده است.
ابزار بش شل (Bash shell) ويندوز ۱۰، فقط از باينري ۶۴ بيتي پشتيباني ميكند؛ بنابراين نميتوانيد نرمافزارهاي ۳۲ بيتي لينوكس را در آن نصب و اجرا كنيد.
تشريح فرمان Apt-get
در اوبونتو و ديگر توزيعهاي لينوكسي مبتني بر دبيان (Debian)، از فرمان apt-get براي نصب نرمافزار استفاده ميشود. Apt مخفف عبارت “Advanced Package Tool” به معني ابزار بستهي پيشرفته است. اين فرمان يا دستور، بستههاي مربوط به نرمافزارها را از منابع نرمافزاري متمركز اوبونتو دانلود كرده و در سيستم نصب ميكند. به علاوه، در صورتي كه بستههايي كه قصد نصب آنها را داريد، نيازمند يا وابسته به ديگر بستهها (پكيجها) باشند، فرمان apt-get به طور خودكار چنين بستههايي را هم دريافت و نصب خواهد كرد. اين بستهها تحت عنوان وابستگي (dependency) شناخته ميشوند. فرمان apt-get با بستههاي داراي پسوند “deb.” كه براي دبيان نامگذاري شده است، كار ميكند. توزيع لينوكسي اوبونتو، برپايهي دبيان كه يك توزيع پايه محسوب ميشود توسعه داده شده است.
براي بهرهمندي از ابزار Bash shell نيازمند اجراي فرمان apt-get همراه با دستور sudo خواهيد بود. دستور ياد شده، مجوز دسترسي سوپر يوزر (superuser) يا روت (root) را در اختيار كاربران ميگذارد. وجود مجوزهاي ياد شده، امكان تغيير و نصب فايلهاي سيستمي را از طريق فرمان صادر شده به كاربران ميدهد. هنگام استفاده از فرمان sudo، نيازمند وارد كردن رمز عبور حساب كاربري جاري خواهيد بود.
دانلود فهرست بستههاي بروز شده
ابتدا بايد فرمان زير را براي دريافت فهرست بروز بستهها از منابع نرمافزاري اوبونتو، در Bash shell اجرا كنيد. قبل از نصب هر يك از بستههاي مورد نظر بايد اين كار را تكرار كنيد.
sudo apt-get update
Bash Shell در ويندوز 10
نصب بستهي مورد نظر
در صورتي كه از نام بستهاي كه قصد نصب آن را داريد اطلاع داشته باشيد، ميتوانيد با دستور زير آن را دريافت و نصب كنيد. به اين منظور، بايد نام بستهي مورد نظر خود را با بخش packagename دستور زير جايگزين كنيد.
sudo apt-get install packagename
براي مثال، اگر مايل به نصب بستهي روبي (Ruby) باشيد، بايد دستور زير را در محيط بش شل اجرا كنيد.
sudo apt-get install ruby
هنگام تايپ نام بستهي مورد نظر خود يا هر دستور ديگر در بش شل، ميتوانيد با فشردن كليد Tab از صفحه كليد، از ويژگي تكميل خودكار بش استفاده كنيد. اين ويژگي كمك ميكند تا فرآيند تايپ دستور به طور خودكار تكميل شود و در صورت وجود گزينههاي چندگانهي قابل دسترس، اين گزينهها را به كاربر پيشنهاد ميدهد.
پس از اجراي دستور ياد شده و ديگر فرمانهاي apt-get، تغييراتي كه اعمال خواهد شد براي كاربر نشان داده ميشود كه در اين مرحله بايد حرف y را تايپ كرده و براي ادامهي كار، كليد اينتر را از صفحه كليد بفشاريد.
Bash Shell در ويندوز 10
جستجوي بستهي مورد نظر
احتمالا هميشه از نام بستهاي كه قصد نصب آن را داريد، اطلاع نخواهيد داشت. در اين موارد ميتوانيد با استفاده از دستور apt-cache موجود در زير، به دنبال كش بستهي دانلود شده (فهرستي كه با فرمان apt-get update دانلود شده بود) براي يك نرمافزار بگرديد. فرمان apt-cache امكان جستجوي نام بستهها و توضيحات مرتبط با متن تعيين شده را فراهم ميكند.
به خاطر اين كه دستور ياد شده صرفا يك جستجوي ساده است، نيازي به استفاده از عبارت sudo در آن نيست. با اين وجود هنوز هم ميتوانيد در صورت تمايل، اين دستور را با sudo اجرا كنيد.
apt-cache search sometext
به عنوان مثال اگر قصد جستجوي بستهاي را كه مربوط به w3m (مرورگر وب مبتنيبر متن براي ترمينال) است را داشته باشيد، بايد دستور زير را اجرا كنيد.
apt-cache search w3m
Bash Shell در ويندوز 10
بروزرساني تمامي بستههاي نصب شده
به منظور بروزرساني بستههاي نرمافزاري نصب شده به آخرين نسخهي قابل دسترس در منبع اوبونتو، بايد دستور موجود در زير را اجرا كند. اين دستور، هرگونه بروزرساني امنيتي در دسترس را براي بستهي جاري كاربر ممكن ميكند.
sudo apt-get upgrade
به خاطر داشته باشيد كه بايد قبل از اجراي دستور قبلي، دستور زير را اجرا كنيد. زيرا قبل از اين كه فرمان apt-get قبلي، آخرين نسخهي بستههاي در دسترس را دريافت كند، بايد فهرست بستههاي شما بروز باشد.
sudo apt-get update
Bash Shell در ويندوز 10
حذف بستهي مورد نظر
پس از اين كه كار شما با بستهي مورد نظر تمام شد، ميتوانيد با استفاده از دستور زير آن را حذف (uninstall) كنيد.
sudo apt-get remove packagename
دستور ياد شده فقط فايلهاي باينري بسته را پاك ميكند؛ به طوري كه ديگر فايلهاي پيكربندي وابسته به آن باقي خواهند ماند. اگر مايل به حذف همهي فايلهاي وابسته به بستهي نرمافزار هستيد، بايد فرمان زير را به جاي آن در بش شل اجرا كنيد.
sudo apt-get purge packagename
هيچ كدام از فرمانهاي ياد شده، بستههاي موسوم به dependency را كه نيازمند نصب يك بستهي ديگر بودهاند، حذف نخواهد كرد. در صورتي كه ابتدا اقدام به حذف بستهي مورد نظر كرده و سپس dependency آن را به طور جداگانه پاك كنيد، احتمالا سيستم شما باز هم داراي بستههاي dependency اضافي كه لزومي براي وجود آنها نيست، خواهد بود. به منظور حذف هر بستهاي كه به عنوان dependency نصب شده و ديگر نيازي به آن نيست، بايد فرمان زير را اجرا كنيد.
sudo apt-get autoremove
Bash Shell در ويندوز 10
نصب نرمافزارهاي ديگر
دستورات ياد شده در بخشهاي قبلي مقاله، امكان نصب و بروزرساني بيشتر نرمافزارهاي رايج مورد نياز شما را فراهم ميكنند. با اين حال، برخي از نرمافزارها از طريق ديگر دستورات و ابزارها نصب خواهند شد.
براي مثال، جِمهاي روبي با استفاده از دستور “gem install” نصب خواهند شد. پيش از اين، بستهي Ruby را با استفاده از دستور apt-get نصب كرديم. روبي داراي سيستم نصب نرمافزاري شخصي است كه مجزا از apt-get است.
برخي از بستههاي نرمافزاري در آرشيو بستههاي شخصي (PPA) قابل دسترس هستند كه به وسيلهي افراد سوم شخص ميزباني ميشود. براي نصب بسته از اين منبع، نيازمند افزودن PPA به سيستم خود خواهيد بود. بعد از آن، فقط بايد از همان فرمانهاي عادي apt-get استفاده كنيد.
احتمالا نرمافزار جديدتر نيازمند كامپايل شدن و نصب از منبع خواهد بود. همهي بستههايي كه با فرمان apt-get نصب كرديد، به وسيلهي منبع سيستم داخلي اوبونتو كامپايل شده بودند؛ به طوري كه به راحتي ميتوانند به صورت "deb." به بستههاي قابل نصب تبديل شوند. تا حد امكان بايد از اين كار اجتناب كنيد، اما در برخي موارد هم ممكن است اجتناب ناپذير باشد.
به هر صورت اگر در حال تلاش براي نصب ديگر نرمافزارهاي لينوكسي هستيد، ميتوانيد دستورالعملهاي مربوط به شيوهي نصب آن را بيابيد. همان دستورالعملهايي كه در Ubuntu 14.04 LTS عمل ميكنند، در ابزار Bash shell ويندوز ۱۰ هم عمل خواهند كرد. هنگامي كه نسخهي ۱۴.۰۴ ياد شده به نسخهي اصلي بعدي اوبونتو بروزرساني شود، همان دستورالعملهايي كه در Ubuntu 16.04 LTS كار ميكنند، در ويندوز ۱۰ هم كار خواهند كرد.
آيا از ابزار Bash shell ويندوز ۱۰ استفاده ميكنيد؟ لطفا نظرات خود را با ما به اشتراك بگذاريد.
رايانهي رزبري پاي داراي ابزاري داخلي تحت عنوان NOOBS است كه امكان نصب سيستم عاملهاي مختلف روي اين رايانهي كوچك را براي كاربران فراهم ميكند. در صورتي كه سيستم عامل مورد نظر خود را انتخاب كرده باشيد، با استفاده از اين ابزار به سرعت ميتوانيد رايانهي رزبري پاي را با سيستم عامل جديد راهاندازي كنيد. رزبري پاي برترين و مقرون به صرفهترين رايانه براي افرادي است كه علاقهمند به سرهمبندي بوده و به دشواريهاي نصب و راهاندازي آن اهميت نميدهند.
نصب سيستم عامل در Raspberry Pi
در صورتي كه رايانهي رزبري پاي خود را بدون كارت حافظهي SD داراي جعبهي نرمافزاري NOOBS، سفارش داده باشيد، بايد يك كارت حافظهي اسدي تهيه كرده و به صورت دستي اقدام به نصب سيستم عامل انتخابي كنيد. گزينههاي زيادي مانند Raspbian يا OSMC به منظور استريم كردن براي انتخاب وجود دارد كه نصب و راهاندازي هر كدام از آنها به سادگي و به سرعت قابل انجام است. حتي سيستم عاملي وجود دارد كه رايانهي رزبري پاي شما را به دستگاه استريم كنندهي موسيقي تبديل ميكند!
در ادامهي اين مقاله، شيوهي نصب يك سيستم عامل بدون بهرهمندي از ابزار نرمافزاري NOOBS را در رايانهي Raspberry Pi بيان خواهيم كرد. براي انجام اين كار از يك كارت حافظهي SD استفاده خواهيم كرد.
موارد مورد نياز براي نصب سيستم عامل در رزبري پاي
ابتدا بايد سيستم عاملي را كه قصد نصب روي رزبري پاي داريد، دانلود كنيد. در اين مقاله ما از سيستم عامل رَزبيان (Raspbian) استفاده خواهيم كرد. سيستم عامل ياد شده، نسخهي بهينه شدهي توزيع لينوكسي دبيان براي رايانهي رزبري پاي است كه ميتوانيد در آدرس raspberrypi.org/downloads آن را پيدا كنيد. در اين آدرس بايد به جاي NOOBS، روي Raspbian كليك كرده و فايل فشردهي RASPBIAN JESSIE را با كليك روي دكمهي Download ZIP دريافت كنيد. حجم فايل دانلودي تقريبا ۱.۳ گيگابايت است؛ بنابراين بسته به سرعت اينترنت شما، دانلود آن ميتواند چند دقيقه تا چند ساعت طول بكشد.
نصب سيستم عامل در Raspberry Pi
به علاوه نيازمند يك كارت حافظهي SD كه به تازگي فرمت شده هستيد. رايانهي رزبري پاي ۲ يا ۳، نيازمند كارت حافظهي SD است. رزبري پاي فقط از سيستم فايلهاي FAT32 يا MS-DOS پشتيباني ميكند. اگر كارت حافظهي اسدي شما داراي حجمي بيشتر از ۳۲ گيگابايت است، حتما سيستم فايلي را كه با آن فرمت شده بررسي كنيد. هر كارت حافظهي اسدي كه حجمي بيشتر از ۳۲ گيگابايت دارد از سيستم فايل exFAT استفاده ميكند كه براي رزبري پاي بلااستفاده خواهد بود.
براي انجام اين كار در سيستم عامل مك، Disk Utility را باز كرده و درايوي كه قصد فرمت (Format) كردن آن را داريد انتخاب كنيد. سپس بايد روي Erase كليك كنيد. در ادامه، گزينهي (MS-DOS (FAT را براي فرمت انتخاب كرده و Erase را بزنيد.
مقاله مرتبط:
30 ترفند كاربردي براي كاربران مك: قسمت اول
در سيستم عامل ويندوز هم، پيشنهاد ميكنيم كه از ابزار فرمت كارت حافظهي اسدي كه از آدرس sdcard.org در دسترس است، استفاده كنيد. نرمافزار SDFormatter را پس از دانلود باز كرده و طبق دستورالعمل منتشر شده از بنياد رزبري پاي، بايد گزينهي FORMAT SIZE ADJUSTMENT موجود در بخش settings نرمافزار را با قرار دادن در حالت On، فعال كنيد. با فعال كردن اين گزينه، كل كارت حافظه فرمت خواهد شد.
نصب رزبيان با استفاده از سيستم عامل مك و ويندوز
براي نصب رزبيان بايد فايل ايميج سيستم عامل را به كارت اسدي منتقل كنيد. فايل Zip دانلود شده از raspberrypi.org را از حالت فشرده خارج كنيد. براي انجام اين كار در سيستم عامل مك، ابتدا نرمافزار Unarchiver را نصب كرده و سپس روي فايل فشرده دوبار كليك كنيد. در سيستم عامل ويندوز هم بايد روي فايل ياد شده كليك راست كرده و گزينهي Extract All را برگزينيد. پس از انتخاب مقصد مورد نظر براي استخراج فايل روي Extract كليك كنيد.
پس از خارج كردن فايل از حالت فشرده، بايد فايل ايميج را در كارت حافظه بنويسيد (در اصطلاح write). روش انجام اين كار را به طور جداگانه در هر دو سيستم عامل مك و ويندوز بيان خواهيم كرد.
سيستم عامل مك
ابتدا ترمينال (Terminal) را از طريق محيط Launchpad يا فشردن كليدهاي تركيبي command + spacebar و جستجوي آن در Spotlight باز كنيد.
حال بايد دايركتوري را كه روي آن كار ميكنيد، به مسير فايل ايميج استخراج شده تغيير دهيد. براي مثال، اگر فايل ايميج رزبيان را در دسكتاپ استخراج كرده باشيد، بايد cd Desktop/ را تايپ و كليد اينتر را از صفحه كليد رايانه بفشاريد.
ديسك ذخيرهسازي مورد نظر را با تايپ عبارت diskutil list و فشردن كليد اينتر، شناسايي كنيد. حالا بايد به دنبال نام كارت حافظهي مورد استفادهي خود بگرديد (نام كارت حافظهي ظاهر شده در ترمينال دقيقا مشابه با نام درايو موجود در دسكتاپ است). سپس بايد اين شناسه را كه بسته به تعداد دستگاههايي كه به رايانهي مك متصل است، چيزي شبيه به disk2 يا disk3 خواهد بود، در فرمان قرار دهيد.
از صحيح بودن شناسهي دستگاه ذخيرهسازي خود اطمينان حاصل كرده و پس از تايپ كردن فرمان زير، دكمهي return را از صفحه كليد بفشاريد.
diskutil unmountDisk /dev/[disk identifier]
فرمان نهايي بايد در قالب فرمان زير باشد.
diskutil unmountDisk /dev/disk2
در نهايت بايد با استفاده از دستور زير و فشردن كليد return، فايل ايميج را درون ديسك مورد نظر رايت كنيد.
sudo dd bs=1m if=[image].img of=/dev/r[disk identifier]
فرمان نهايي بايد در قالب دستور زير باشد.
sudo dd bs=1m if=2016-03-18-raspbian-jessie.img of=/dev/rdisk2
در آخر بايد رمز عبور مربوط به دسترسي ادمين رايانهي خود را وارد كرده و دوباره كليد اينتر را فشار دهيد.
نصب سيستم عامل در Raspberry Pi
سيستم عامل ويندوز
فرآيند نوشتن فايل ايميج در سيستم عامل ويندوز اندكي سادهتر است. براي انجام اين كار، ابتدا بايد نرمافزار Win32 Disk Imager را از SourceForge دانلود كنيد.
پس از نصب ابزار Win32 Disk Imager، با كليك راست روي آيكون نرمافزار و انتخاب گزينهي Run as administrator، آن را با دسترسي ادمين اجرا كنيد.
سپس فايل ايميجي را كه از فايل فشردهي رزبيان استخراج كرديد، از طريق بخش Image File مسيريابي و انتخاب كنيد.
حالا بايد درايو ذخيرهسازي صحيح را از طريق منوي كشويي Device، انتخاب كنيد. در اين مرحله بايد قبل از هر اقدامي، از صحت درايو انتخاب شده اطمينان حاصل كنيد.
در نهايت روي Write كليك كنيد.
نصب سيستم عامل در Raspberry Pi
اتمام اين فرآيند چندين دقيقه طول خواهد كشيد اما ميتوانيد بلافاصله پس از اتمام نوشتن فايل ايميج در كارت حافظهي اسدي، آن را از رايانهي مك يا ويندوزي جدا كرده و پس از اتصال به رزبري پاي، آن را روشن كنيد. به طور معمول، اولين بوت طولانيتر خواهد بود اما بعد از آن به راحتي ميتوانيد از سيستم عامل رزبيان نصب شده بهرهمند شويد.
آيا مايل به نصب سيستم عامل رزبيان در رايانهي رزبري پاي هستيد؟ لطفا نظرات خود را با ما به اشتراك بگذاريد.
تعداد صفحات : 0